Өлең, жыр, ақындар

Далада

  • 23.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2122
Міне дала...
Бір топ бала,
Жүгіреді айнала.
Мінген таяқ,
Жалаң аяқ,
Табандарын көк бояп.
Жұлып сасыр,
Салады асыр,
Аунап жерге көкжасыл.
Жас тұлымшақ,
Тап құлыншақ,
Өңкей асау ұрыншақ.
Суы сасыр,
Салады асыр,
Ұлы ананың төсінде.
Совет — атаң,
Дүние — Отан,
Болсын інішек есінде.
Келер кезек,
Қылыш безеп,
Шығарсыңдар бой тежеп.
Туың қызыл,
Көлемі ұзын,
Інішектерім, тез тізіл!

1925 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерту

  • 0
  • 0

Хат білген қазақ құлақ түрмес пе екен,
Бұл сөзді құлағына ілмес пе екен?
Айтайын отарбадан бір әңгіме,
Мәнісін сендер құрлы білмес пе екен?

Толық

Көкшетау

  • 0
  • 1

Тізілтіп он жетіңді атағаным,
Дөңгелек отырғызып «матағаным»
— Сый тартып алдарыңа: «бар мәзір» деп,
Бәріннен «жол» дәме етіп «бата» — алғаным...

Толық

Күздігүні далада

  • 0
  • 9

Сарнайды бүгін жел неге,
Жапырақтар сыңсып тулайды?
Күңіреніп бүгін көл неге,
Соқтығып мұнша тулайды?

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер