Өлең, жыр, ақындар

Қапалану

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 346
Мына Уақыттың
Қара суықтай
Қысуын-ай...
Жанымды қозғап,
Жүрегімді суырып
Айтқан сөздерімнің
Қураған жапырақтардай
Желменен ұшуын-ай.
Ол сөздер
Білгенге! —
Кіретін сөздер еді
Кісілік баптарына...
Қайтейін! —
Енді, міне,
Қураған жапырақтардай
Аяққа тапталуда.
Ол сөздер —
Өртең жерімнен
Өніп шыққан
Желкілдеген
Өркен еді...
Енді олар
Қураған жапырақтармен,
Қоқыстармен,
Қоқымдармен бірге
Өртенеді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі қалаға оралу

  • 0
  • 0

Жұлдыз болып ағып сенiң төбеңнен
ойларыммен
арман
қиял,

Толық

Қамқорлық

  • 0
  • 0

Қарғын су ақты көшемде.
Қыс бойы тұрған жалаңаш
жуынып алып нөсерге,
киiнiп алды қара ағаш.

Толық

Қаладағы қалың тұман

  • 0
  • 0

Қалың тұман –
осы ма едi күз деген.
Мұндай күндi таба алмайды iздеген.
Қалың тұман.

Толық

Қарап көріңіз