Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Кездік

Темірхан Медетбек

Кездік

  • 12.06.2022
  • 0
  • 0
  • 481
Сырласқандай тұңғиықпен, тереңмен
Бар айнала тыныштыққа бөленген.
Сол бiр сәтте күркiретiп аспанды
Реактивтi ұшақ өттi төбемнен.
Бұзғандай ол шетiм менен шебiмдi, –
Суық бiр леп шарпып өттi бетiмдi.
Бара жатты тiлiп ұшып көгiмдi
Аппақ ұшақ аппақ кездiк секiлдi.
Еңсенi ездi ауыр қара мұң шығып.
Көкiрегiм қарс айырылды күрсiнiп.
Тұла бойы тыжырынып, түршiгiп
Дүние тұр бiр уыс боп тұншығып.
Бұл өмiрде сор да көрдiк, бақ сездiк.
Қуанышты,
Қайғылы да шақ кездiк.
...Аспанымның аппақ майын ақтарып
Iреп сойып бара жатты Ақ Кездiк.

Темірхан Медетбек кездік Темірхан Медетбек өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тыныстап, кейде тұншығып

  • 0
  • 0

Тыныстап, кейде тұншығып,
шыңдарға қарай тартамыз, –
момақан ғана тiршiлiк
қым-қуыт шайқас, арпалыс.

Толық

Айлы түнгі ақ қайыңдар

  • 0
  • 0

Думан көктем,
базар көктем,
той көктем!
Шарайнадай жарқырайды ай көктен.

Толық

Жаз ортасындағы жаңбыр

  • 0
  • 0

Қамшы боп тиiп
қашқанға
тұқыртып басын қорғалап,
төгiлдi дейсiң аспаннан

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер