Өлең, жыр, ақындар

Түрмеден қашқан адамның шошынуы

  • 08.06.2022
  • 0
  • 0
  • 347
Атадан қалған мұрадай.
Мұңданып күн-түн жылаған –
қысымға қатал шыдамай
түрмеден қашты бiр адам.
Күл болып кенет арманы
қалды оның жаны тарынып, –
сығылып бүкiл жан-жағы
айнала кеттi тарылып.
Жәутеңдеп қалды табанда
ашылды жанның жарасы, –
мұп-мұздай тартып адамдар,
суық боп кеттi қала iшi!
Шошынды –
тиып желiгiн! –
Шошынды арсыз беттерден –
Жандарды көрiп
елiнiң
тәуелсiздiгiн жек көрген.
Шошынды! –
тиып желiгiн! –
Шошынды бұғып қашқақтап –
жандарды көрiп
елiнiң
азаттығынан бас тартқан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әлкей Марғұлан

  • 0
  • 0

Жiгерленiп, құлшынып,
сеңдi ме екен күшiне –
кеттi аттанып бiр жiгiт
қап-қараңғы қатерлi

Толық

Көрер мұны жан болса егер аңғарар

  • 0
  • 0

Көрер мұны жан болса егер аңғарар.
Аңғарар да өз-өзiнен таң қалар.
Көбейiп-ақ кетiптi ғой, апыр-ай,
Алматыда сауысқан мен қарғалар.

Толық

Қуаныш

  • 0
  • 0

О, қуаныш!
Мен өзiңе сүйiнем.
Сүйiнем де алдыңа кеп иiлем.
Қып-қызыл боп құндағына оралған,

Толық

Қарап көріңіз