Жаз ортасындағы жаңбыр
- 0
- 0
Қамшы боп тиiп
қашқанға
тұқыртып басын қорғалап,
төгiлдi дейсiң аспаннан
Жалғыздық
Жалғыздық кеп құрсау болып қысқандақызық бiткен менi тастап ұшқандай.
Үңiрейiп жан дүнием тұр қазiр
ымырттағы аңғал-саңғал қыстаудай.
Бұзылғандай оның жұмбақ қорғаны,
үзiлгендей оған барар жол-дағы.
Үңiрейген менiң мынау жанымда
салбырайды өрмекшiнiң торлары.
Үрей кiрiп оның дымқыл демiнен
жанарыма жас үйiрiлiп егiлем.
Аңғал-саңғал менiң жаным ұлып тұр
уiлдеген жалғыздықтың желiнен.
Қалай шыдар жалғыздыққа бұл адам...
Сөздерiм де үзiк-үзiк құраған...
Есiтемiн түкпiрiнен жанымның
байғыз дауысын сұңқыл қағып жылаған!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Саябек Жансая
Жарайсыз! Керемет екен -
Аяжан
Өте керемет -
Асаль мамбетолв
Өте жақсы жазылған мағынасыда керемет -
Нурила
Рахмет -
Біржан Сарай
Ләйлім шырақ
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі