Өлең, жыр, ақындар

Қысыр бұлттар

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 406
Бұршақ шашып, шеке жарып,
Нөсерлетер бұлттар да бар.
Сол қасиет кеткен дарып,
Тау бойында ұлттар да бар.
Маңғаз дала, ашық аспан —
Асықтырмас еш адамды.
Соданда ма бабам бастан,
Білмей өскен еш алаңды.
Күркілі жоқ, жарқылы жоқ,
Күн сәулесін көлеңкелеп
Тұрған бұлтқа жазғым келіп,
Кетті менің өлең, кенет.
Ашылмайтын қас-қабағы,
Жасқап өскен басқаларды,
Пенделер бар, "тұман-түнек",
Көктен күлкі шашсадағы.
Тарсыл да жоқ, жарқыл да жоқ,
Бір тамбайтын "қысыр" бұлтта.
Ұқсатамын кей пендеге,
Берері жоқ "қысыр" қыртқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақалға сын

  • 0
  • 0

Оздыртпай ағайынның сәйгүлiгiн,
Озсын деп ауылдастың тай-құлынын,
Ақ көңiл, мақалшы ата ойламапты-ау
Ағайын, бауыр, туыс қайғы, мұңын.

Толық

Сардарлар

  • 0
  • 0

Сана "қартым" әдетін қоя алмады
Маза бермей түрткілеп... "оян, кәні".
Қара жусан қаншама өртенсе де,
Қасиетін жусандық жоя алмады.

Толық

Жүрек жұтқан ерің мен

  • 0
  • 0

Аман қалған ажал оқтан, өлімнен,
Тұрып кеткен салып қойған көріңнен,
Қорқынышқа қылбұрау сап үйреткен —
Жүрек жұтқан, мақтанайын, ерің мен!

Толық

Қарап көріңіз