Өлең, жыр, ақындар

Күзгі бұлт

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 486
Құдіреттің сусындай боп,
Қас-қабағы жалбырап
Түнергенде, қорқыныштан
Дір-дір етті тал, құрақ.
Шықпады ма иесінің
Көңілінен бұлт, пақыр
Жырта салды.
Жер аңсаған
Бал шәрбатын жұтты ақыр.
Бұлт ызақор
Бұлқан-талқан,
Долы ұлдай еңіреп
Күн көңілшек.
Күліп еді,
Жайнап кетті төңірек.

Ақтау, 25.11.04 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағынамын

  • 0
  • 0

Жүрек сыздай бір жанды сағынамын,
Бұ не ғажап!, тек соған шағынамын.
Көріктіме дана ма батыр ма екен
Кім болса да бас ием тағына мың.

Толық

Ізі өзің атақты қайқылардың

  • 0
  • 0

Өнерді сен өмірге балап едің,
Өлең-жырға толы еді жан әлемің.
Талапайлап аузыңнан алып кетті,
Ақкүріш-ау, әніңді қалап елің!

Толық

Ана-құдірет

  • 0
  • 0

Құдіреттің белгісіз бір күші ме?
Кіріп-шықпас ғажаптар көп түсіңе.
Ойламаған жерден ылғи шығатын
Табиғаттың таң қаламын ісіне…

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар