Өлең, жыр, ақындар

Туған жердің құсымын

  • 08.04.2022
  • 0
  • 0
  • 427
Қалықтап айналып бір ұшқаныымды – ай,
Сондағы көрсең менің құштарымды-ай!
Менұзап туған жерден бара жаттым,
Күзімнің қимай ұшқан құстарындай.
Көз салып, көкжиекті жағаламай,
Аңғармай, көп нәрсені бағаламай.
Асықтым теңізіне ұлы өмірдің,
Көктеммен бірге оралған шағаладай.
Көңілдің қызықтамай шаттығын жай,
Балалық — адалдықтың пәк туындай.
Өмірдің теңізіне кеттім жүзіп,
Көлімнің керім аппақ аққуындай,
Өмірлік өлең — сезім құмарындай,
Мойнымнан Азаматтық жүгі арылмай.
Мен кеттім астанаға, Алатауға,
Шыңдарға ұя салар қыранындай.
Келемін бірге жасап ұлы еліммен,
Шықсам деп, туған елім тілегіңнен.
Сөйлеп ала жөнелдім дүниеге,
Құп-құйттай дүрсіл қаққан жүрегіммен.
Туған сол топырақтың күшін алып,
Жолына арманымның түсіп алып.
Кіндік кескен жерімнің бір құсы едім,
Қона алмай жүрмін қайта ұшып алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын көңіл

  • 0
  • 0

Жүректерді жырмен ашар кілт болып,
Жыр оқысаң — Жер қайысқан жұрт толып,
Найзағайға темекіңді тұтатып,
Нөсерлесең — көкірегіңе бұлт қонып.

Толық

Есімің де әйгілі

  • 0
  • 0

Есімің де әйгілі,
Ел ескерген
Аға едің,
Ақыл айтып кеңес берген:

Толық

Күзде құстар тастап ұшар ұясын...

  • 0
  • 0

Кезем десең дүние неткен кең еді,
Теңіздерден көрем жүзген кемені.
Тұрақтамай көкте бұлттар жөңкілген,
Тұрақтамай жел де сапар шегеді.

Толық

Қарап көріңіз