Өлең, жыр, ақындар

Басы да аяғындай ұйқасқан сөз

  • 22.03.2022
  • 0
  • 0
  • 524
Не жетсін кіршігі жоқ кісілікке,
Қажетсің қадіp тұтар кішілікке.
Бұрқансаң бұзықтайсың білімсізге,
Өжетсің түгел ұққан түсінікке.
Шыдайсың тас атқанға тарыққанда,
Құдайсың құдіретіңді танытқанда.
Іс қылсаң кешірместей, өзің өртке
Құлайсың, тартынбайсың тамұқтан да.
Амансып шыбын жаның шықпағанда,
Жамансың ceнi досың ұқпағанда.
Біреуден сен өзіңді кем керсең де,
Замансың ел сөзіңе тоқтағанда.
Осындай біздің өмip біліскенге,
Басынбай, бipгe жесіп, бip ішкенге.
Мазасыз бұл дүниеде болса болды
Досымдай бейтанысым дұрыс пенде.
Кейіспей, келісп өмip сүріңдерші,
Сүйіспей, сүйкімдірек түрің берші.
Пейіштей пейіліңді қимасаң да,
Тиіспей жүрегіме жүріңдерші.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыбай перзенті

  • 0
  • 0

Өтірік айтсам болар ед сөзім ғapiп:
Жасыбайды көргем жоқ өзім барып.
Естуімше, ерте-кеш ерке бұла
Өнеді екен қайнардың көзін жарып.

Толық

Жабырқау

  • 0
  • 0

Сұлулықты осылай
Отырар ек мадақтап.
Өз парызын, досым-ай,
Жүрсе жарқын о да ақтап.

Толық

Тасқын айдаған тағдырлар

  • 0
  • 0

Түбі — тақтай,
Су жоқ одан бір тамған.
Және тақтай екі бірдей жақтауы.
Іші — тасқын, көбік атып бұрқанған —

Толық

Қарап көріңіз