Өлең, жыр, ақындар

Есімде

  • 05.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1589
(аударма)

Есімде менің бәрі де,
ұмытар емен әлі де.
Күйзелдім сонда қалжырап,
ата алмай тұрды таң жылап.
Қан түкірген Жер, жанның,
күңіреніскен Зарлы үнін...
Ұмытса жұрттар барлығын,
ұмытпаған мен бармын.
Сондағы қан ағылған
тарихқа да жазылған.
Сондағы отты махаббат
жаралған еді жалыннан.
О, мырзалар, сұлулар!
Есімде бәрі мәңгілік.
Сол жылдар кетті зарлы қып.
Қан жылап туған жырымды
шырқаңдар өлмес ән қылып!

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Құрыш болат білекпен
шөл далаға гүл еккен,
қалаларды самсатып,
жапандарды түлеткен

Толық

Бұлақтар құздардан асып

  • 0
  • 0

Бұлақтар құздардан асып,
сарқырап сайларға аққанда,
көңілім қырларға ғашық
самғайды жайлау жақтарға.

Толық

Қалқан

  • 0
  • 0

Ниетің – жомарт күзімдей,
мен үшін сұсың жүзіндей
қайраулы қара балтаның
қағатын жалған, жалтағын.

Толық

Қарап көріңіз