Өлең, жыр, ақындар

Ақын болу – құдайдан

  • 16.01.2022
  • 0
  • 0
  • 889
Ақын болу – құдайдан,
Адам болу – қолдағы іс.
Сәттерімде мұңайған
Аздың өзі алданыш.

Өз-өзіме мен бір жау
Құты қашқан қырсығып.
Дегеніне көндірді-ау
Итшілеген тіршілік.

Тыр жалаңаш жүрегім,
Бүлкілдейді тым әлсіз.
Талайсыздың тілегін
Түсінбейтін шығарсыз...

Жүрегіме жақын мұң,
Кім бар оны елеген?
Сағы сынған ақынның
Ақыр соңы мен емен.

Түн қойнына үңілдім,
Күрсінемін құлазып.
Жөргекте өлген жырымның
Жаназасын шығарып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкі болмай кетті білем, күлкім де

  • 0
  • 0

Күлкі болмай кетті білем, күлкім де,
Қарашаның қабағынан мұң сауып.
Қайтем енді... Ертелі-кеш бұл күнде,
Есіл-дертім сіздің жаққа тұрса ауып.

Толық

Киікөлген

  • 0
  • 0

Жаназа күйін шертеді дала,
Жайғанда шашын жел-құйын.
Өзекті сосын өртеді нала,
Шертеді дала шер күйін.

Толық

Менің түндей шаштарыма сүңгіген

  • 0
  • 0

Менің түндей шаштарыма сүңгіген,
Сәуірдің ақ саусағы ғой.
Сіз емес...
Көздерімнен бір тұнжырап, бір күлер,

Толық

Қарап көріңіз