Өлең, жыр, ақындар

Түйсік

  • 04.01.2022
  • 0
  • 0
  • 468
Алтын-ай,
Жұлдыз-жауһар
Қырмызы-күн.
Кигізді саусағыма жыр-жүзігін.
Аспанға алып ұшты періштелер
Демінен жаратылған үр қызының.
Қара бұлт -жабағы жүн түтіп өтем,
Құс жолы- құстың тамған сүті ме екен?!
Елдегі сапарымды қоя тұрып
Ғарышқа қол созамын шүкір етем.
Қараймын кең дүние келбетіне,
Қатар жүр зиялысы, жендеті де.
Бір кезде Алдар Көсе ат қып мінген
Шайтанның тұқымы бар жер бетінде.
Арғы жағым кетеді жүген жұлқып,
Бір сәтке жерге түсем , сілем құртып.
Жай таппай жай оғындай түйілемін
Кетердей түйсігімді түлен түртіп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есениннің монологы

  • 0
  • 0

Мен осы шынымен шатпын ба?
Табылар өзімдік шертер мұң.
Теңіздің түбіне баттым да,
Найзағай отына өртендім.

Толық

Жерұйық

  • 0
  • 0

Ауыр салмақ басқанда ер иығын,
Адастырып кетеді пері-құйын.
Аралап аспан астын,
Жердің жүзін

Толық

Ширығу

  • 0
  • 0

Белінен қайырамын белдескеннің,
Бетке ұстар әдісім аз, дербес менің.
Желпініп жерге түспей жүргенімді
Көп көрер,

Толық

Қарап көріңіз