Өлең, жыр, ақындар

Мінез

  • 03.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1053
Жылқы текті жануар ғой –
Құс қорек,
Оған біткен күмбір әуен,
Түс те ерек.
Оған біткен мінез бөлек,
Күш бөлек.
Сары жонда бөлініп қалған саяғын –
Үш-ақ күнде жатырқайды тістелеп...

Бұл заманның қабағынан қаймығып,
Сол мінезден қалса керек айырылып.
Әлдеқайдан қаңғып келген есекті,
Үйіріне қосып алды сәйгүлік.

Қыр астында қырағылық көз ілсе,
Ойран салар опасыз жау сезінсе...
Күмбір-күмбір кісінеудің орнына,
Шата қодық аңырайды өзінше...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыз мұңы

  • 0
  • 0

Басылмаған сонысы,
Абыржыды қыз қатты.
Етіктің тар қонышы,
Тоқ балтырын сыздатты.

Толық

Қанатты қазақ (поэма-эксперимент)

  • 0
  • 0

Қанатты қазақ
Ақын айтса:
Азат ел,
Азат жердің –

Толық

Қайым ағаның қазасын естігенде

  • 0
  • 0

Мәңгілік сапарына бұрып бетті –
Дегенде Қайым ағаң жүріп кетті.
Қабынып жан-жүрегім қара бұлттай,
Жанардан сел-жаңбырын үріп төкті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар