Ақын назы

Ф. Оңғарсыноваға

Демеңіз: «Толмай жатып тасыдың сен»,
ақынсыз жолы да үлкен, жасы да үлкен.
Баласы ем жақсы ауылдың қыз сыйлаған,
атымның сізге арнайы басын іркем.
Айтарым басқа бірақ, кешір, ақын,
сіз бе екен кеш сезініп, кеш ұғатын.
Келмесе бір-біріне мұңын шаға,
ақынның ақындарға несі жақын.
Біреулер мені мүлде түсінбеген,
оларды көп көремін түсімде мен.
Баспаның маңайына бара қалсам,
қарайды ала көзбен ішіп-жеген.
Бірінен қарамайтын бөле бірін,
пір тұтқан жан едіңіз өлең ұлын.
Ақынға жақсы жазу айып па екен,
өзіңіз айтыңызшы төрелігін?
Күн жақсы,
көріскенше қайта айналып,
Жақсы жыр жанды әлдилер, айқай қалып.
Әпкетай, айтшы, қалай сөз саптауым,
ақынды ақын ғана байқайды анық.

Алматы.
Тамыз, 1986 ж.

---