Өлең, жыр, ақындар

Ақ айдын айырбас боп тас қалаға

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3503
Ақ айдын айырбас боп тас қалаға,
Тұрсам да жанға жайлы баспанада.
Парлатып көздің жасын Жайыққа ұшқан
Мен, апа, секілдімін ақ шағала.
Тапқанша сол жағадан аңсағанын,
Жүрегім құса болып қаншама күн,
Жеткенде ұмытамын қуаныштан
Қауырсын қанатымның шаршағанын.
Кеткенмен самғай ұшып қияға асқар,
Санама уақыт елес жия бастар.
Күткендей Ақ Жайықтың жағасында
Баяғы үлпілдеген ұяластар.
Айдынның аңсап таза таңғы лебін,
Елжіреп ел дегенде жан-жүрегім.
Жан-апа, сол Жайыққа сен кеткелі
Қайтейін, барғым келмей қалды менің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңыр

  • 0
  • 0

Күй шерткен оңашада домбырадан,
Күн кешкен жыр жолына болып алаң.
Даланың қоңыр күйін сүйіп өткен
О, менің дала мінез қоңыр ағам.

Толық

Ақтүтек

  • 0
  • 1

Жер менен көктің арасын,
Ақ түтін етіп барасың,
Даланың тентек дауылы-ай,
Үнемі солай соғасың.

Толық

Асау құлын

  • 0
  • 0

Жан әке, көктем келер, ақ қар еріп,
Жүрер деп сауыққан соң атқа желіп.
Өзіңнің «тұқымы асыл» деп мақтаған
Биеден бір құлынды сақтап едік.

Толық

Қарап көріңіз