Өлең, жыр, ақындар

Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 248
Мен егіліп алдыңда жылап тұрдым,
Жария емес өзгеге жан-арыммен.
Ал сен болсаң, шылымды лақтырдың,
Өшіріп, үнсіз отын табаныңмен.
Кешкі аспаннан төгілген алауменен,
Болмысыңды көңілге сыза алармын.
Менің әлсіз сезімім саған деген,
Саған жетпей өшкендей ызаландым.
Жеңіл еді-ау, алдыңда егілмеген,
Бар өмірім өтсе де күтуменен.
Сондағы айтқан сырларым, сен үрлеген,
Ұшып кетсе қайтермін түтінменен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала кезіп, қолыма бір шам алдым

  • 0
  • 0

Дала кезіп, қолыма бір шам алдым,
Шың төбеге, айналғандай тас, құмға.
Үрейленем... сүйектері бабамның,
Жатыр ма деп, аяғымның астында...

Толық

Өмір-тағдыр майданын ұғып болғам

  • 0
  • 0

Өмір-тағдыр майданын ұғып болғам,
Алдандырған, алдаған жігіт, жалған.
Толқын соққан бауырын... шұрық тесік,
Кемедеймін жағаға шығып қалған.

Толық

Менің даусым

  • 0
  • 0

Жаңбырын, ақ шуағын құйып кеуде,
Жыр бағын сыйға тартсам сүйікті елге.
Сол бақтан үнім тарап кеңістікке,
Дауысым жетсе менің биіктерге!

Толық

Қарап көріңіз