Күз қызымын
Күз қызымын
Өмір неге салады өктем көзін?
Мәңгі қатар жүреді от пен төзім.
Күздің қызы деді де көрінбейді,
Неге маған қимайды көктем өзін.
Ертең-ақ күн шығады, күн шығады,
Деп кеудемде жасқыншақ үн шығады.
Сол күнді үздіксіз күтуменен,
Қиялым өз - өзімен тұншығады.
Қара бұлтта бар мұңды төндіреді,
От жаңарды жаңбырмен сөндіреді.
Бара-бара барамын бейімделіп,
Күздің өзі көктем боп көрінеді.
Бақытты емес бар адам жүзі күлген,
Шынайы күз ұнайды сызыменен.
Қабылдайын, түсініп, түйсінейін,
Қайта күздің еп-ерке қызымын мен.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Амирлан
Мақал-мәтел бағдаршам -
Сымбат
Күшті -
қарақат
керемет
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
-
- Габриэль Гарсиа Маркес
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі