Өлең, жыр, ақындар

Иттен бөрі шықпайды

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 386
Кештік дәурен қайран бастан,
Суық қабақ, жат бауыр.
Ит боп қапқан кей жолдастан,
Үрмеген ит тәп­тәуір.
Жаманнан кім жапа көрмес,
Көңіліңнен дәм татқан.
Арамзалар опа бермес,
Арсыз туып, ант атқан.
Шаңның ұшын жел созғанда,
Құйын көкке шабады.
Заман азып, ел тозғанда,
Ит иесін қабады.
Өткен өмір – түс емес пе,
Жүз құбылған жалғанда.
Иттің бары түседі еске,
Балағыңнан алғанда.
Сорлы болған пиғылынан,
Байғұсқа шыр жұқпайды.
Май құйсаң да құйрығынан,
Иттен бөрі шықпайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балақбаулы бүркіттей

  • 0
  • 0

Жарасам деп алқындым – керегіне халқымның,
Базарында өмірдің таразыға тартылдым.
Ұйықтап кетсем қапыда қара тасты жастанып,
Артпа кінә мойныма, ей, болашақ – жарық күн!

Толық

Серкенің соңына ермей

  • 0
  • 0

Қызырдың рас болса дарығаны,
Қызыл тіл сөзден несін тарығады?
Қарасаң замандарға көз жіберіп,
Ақынның некен­саяқ жарығаны.

Толық

Іңкәр өмір

  • 0
  • 0

Шағаладай шалқып,
Аққу-қаздай қалқып,
Қонасың қай көлге,
Сайран көңілім?

Толық

Қарап көріңіз