Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Мүскін пенде

Несіпбек Айтұлы

Мүскін пенде

  • 03.10.2021
  • 0
  • 0
  • 314
Мүскін пенде, өзіңді-өзің сонша неге қинадың,
Жүрегіңде болмаған соң аузыңдағы иманың?
Астан-кестең тасығанда аласұрған замана,
Салындыдай суға кетер бұл бес күндік жиғаның.
Сайқал дүние көзіңді алдар қызыл-жасыл боянып,
Абжыландай лебі тартар ентелесең таянып.
Қайта анаңнан туғандай боп тазарасың күнәдан,
Бозторғайдың жырын тыңда, таң сәріден оянып.
Тамылжыған сол бір шақта таңның жүзі албырап,
Рахатқа бөленеді қара тас та балбырап.
Сен де сонда тебіреніп, түбін ойла тірліктің,
Түссең­-дағы көк аспаннан екі аяғың салбырап.

Несіпбек Айтұлы мүскін пенде Несіпбек Айтұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақша бұлттар

  • 0
  • 0

О, ақ ұлпа ақша бұлттар,
Ақша бұлттар – ақ шабыттар.
Күн тығылған көкірегіңді
Алатауға ақтарып сал.

Толық

Сұрама

  • 0
  • 0

Сұрама руымды, қадірлі аға!
Көзімді ашып тұрмын қазір ғана.
Ойыңнан шықпай қалсам –
Өкінішті,

Толық

Жалаңтөс

  • 0
  • 0

Тұрғанда ауызда сөз, қолда қалам,
Елеңдеп құлақ түрер ел де маған.
Жалаңтөс баһадүрді жырға қостым,
Аттанып Самарқанға кең даладан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер