Өлең, жыр, ақындар

Қызым ауырғанда

  • 30.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1224
(Хорланға)

Қорғаның боп тұрайын қарауылда,
Мен құлайын, құлыным, сен ауырма.
Сен ауырсаң төбемде күн тұтылып,
Қозғалады қара жер табанымда.
Шылбырыңды ерте үзіп жетегімнен,
Құлыным­ау, қиянда жеке жүрген.
Саған жеңіл болғанмен маған ауыр,
Дірілдейді жүрегім жөтеліңнен.
Ауырмашы, аяулы, алтын балам,
Қабағыңды көрсетші жарқылдаған.
Өмір деген алапат көк толқында,
Кіп­-кішкентай қайығым қалтылдаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дариға, сол қыз!..

  • 0
  • 0

Майданнан Қасым келеді,
Өткеріп бастан небір күн.
Үстінде сұп-сұр шинелі,
Өңіндей сұрғылт өмірдің.

Толық

Көк түтін боп...

  • 0
  • 0

Мен тұрмын шулы қала ішінде,
Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.
Жасырғаным – таңдайымның астында,
Талшық қылған тарамысым – тісімде.

Толық

Тастаймын алыстарға көз қиығын

  • 0
  • 0

Тастаймын алыстарға көз қиығын,
Менің де қол жетпестей өз биігім.
Көңілдің ақ көбік қып көк дөненін,
Үміттің келем қуып жезкиігін.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер