Өлең, жыр, ақындар

О, тағдыр!

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 371
Жаратқанға не жазып ем мен бейбақ,
Қайда барсам, қара боран – шөлді аймақ,
Құландайын құлап едім кұдыққа,
Құрбақалар құлағымда салды ойнақ.
Құрбақалар тойлап жатыр мейрамдап,
Думандатып, асыр салып тайраңдап.
Құлағымды кесетіндей түбінен,
Тас төбемді тесетіндей ойрандап.
Тырп еткізбес түбі терең тар құдық,
Кең дүниеге қойғанын­ай зар қылып!
Зымиянның ұясындай зынданым,
Көрге айналып кетер ме екен мәңгілік?
Жан білмейді, мейлі, мұнда өл аштан,
Біреу келіп үңілмесе адасқан.
Шығыршықтай шыңыраудың аузынан
Оймақтай боп көрінеді көк аспан.
Күн өтеді көзімді ашып­жұмғанша,
Жалғыз жұлдыз күзетеді түн болса.
Қанша ғұмыр түгесерін кім білсін,
Төбемдегі ойын­сауық тынғанша.
Құр құдықты күңірентіп, о, тағдыр,
Ертелі­кеш ауыр ойға батам құр.
Құрбақадан қайда қашып құтылам,
Болғаннан соң жер­су ортақ – Отан бір?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балаларыма

  • 0
  • 0

Сездіңдер жүрегімде бұлақ барын,
Кім білсін қайда барып тұрақтарын?
Тереңнен қайнап шыққан тұнық еді,
Лайлап ап жүрмеңдер, шырақтарым!

Толық

Таң алдында

  • 0
  • 0

Еркелейді аққудың балапаны,
Әлдилейді айдын көл алақаны.
Ақ жүзіндей ананың мейірімді,
Аяулы едің не деген, дала таңы!

Толық

Жыр-шашу

  • 0
  • 0

«Бісмілла!» деп сыйынып, ауызға алып Алла атын,
Қызыл тілім толғасын Құл­Мұхаммед зәузатын.
Қызыр баба о бастан тірісіне бақ сыйлап,
Өлісіне бұйыртқан о дүниенің жәннатын.

Толық

Қарап көріңіз