Өлең, жыр, ақындар

Үнсіздік

  • 25.09.2021
  • 0
  • 0
  • 445
Байқадым
Қоштасқың келмеді,
Күрсінткен беймәлім шер ме еді?
Іздемей жүріп-ақ осылай,
Жоғалтып алдың ғой сен мені.
Кірпіктен тамшы боп ыршыдық,
Шарқ ұрды ғаламат тіршілік.
Мен тұрдым алдыңда қымсынып,
Өксіктен өзегім тұншығып.
Жүректі бір тырнап,
Мың сыздық,
Өзгеге көрсеттік мұңсыз ғып.
Тілдеспей қоштаса салайық,
Ғарыштың тілі ғой – үнсіздік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тотым-ау

  • 0
  • 0

Бір басыңа жетеді мың тоқырау,
Торда екенін түсінбейтін тотым-ау.
Таусылардай шырылдайсың нәсібің,
Ашып қалсам, тұмша-тордың есігін.

Толық

Мизам шуақ

  • 0
  • 0

Сап-сары жапырақ
Сап-салқын Жалын ғой.
Өн бойын өрт шалып
Құлаған.

Толық

Кімсің?

  • 0
  • 0

Сен өзі кімсің осы,
адамбысың?
Шарлайсың ба,
шынымен ғалам ішін?

Толық

Қарап көріңіз