Өлең, жыр, ақындар

Жүрегім менің бұлқынды

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 622
Тәтті ғой өмір адамға,
Татпаған дәмнің бәрі – арман.
Жүрегім менің әманда
Бұлқыну үшін жаралған.
Жүрегім менің бұлқынды
Арайлап әр таң атқанда.
Жаныма нәзік жыр тұнды
Кірпігін гүлдер қаққанда.
Жүрегім менің бұлқынды,
Көгалға аунап көктемде.
Құбылып әлем мың түрлі,
Нөсерлі жаңбыр төккенде.
Жүрегім менің бұлқынды
Өзенді көріп тулаған.
Ағынмен алға ұмтылды,
Толқынын атты су маған.
Жүрегім менің бұлқынды
Жусаннан жұпар жұтқанда.
Сағымды көріп сиқырлы,
Тауларға биік шыққанда.
Жүрегім менің бұлқынды
Қыранның көріп қанатын.
Сапырып судай бұлтыңды,
Шарықтап, шайқап алатын.
Жүрегім менің бұлқынды
Тұлпардың көріп тұяғын.
Ашып бір шайдай ұйқымды,
Самғады сансыз қиялым.
Толқытар ойлар мың қилы,
Армансыз әсте күн бар ма?..
Жүрегім менің бұлқынды
Анамнан алғаш туғанда.

1969



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара тастан ұн тартып

  • 0
  • 0

Өлеңімнің жолын жапты, дөңбек тастап әлдекім,
Тоған бұзар тасқын сөзім бұлқынады ал менің.
Тағдырымның кіріптар ғып қойғанын­ай тақысқа,
Тақуадай тұқырайған астындағы сәлденің.

Толық

Маң-маң басып келеді

  • 0
  • 0

Асқақтатып ағасын аспандатты демеңдер,
Менен бұрын бағасын беріп қойған кемелдер.
Көкірегі күйсандық – ән мен жырдың қоймасы,
Алдарыңда, ағайын, сырлы сазды кемеңгер.

Толық

Аға

  • 0
  • 0

Болмаса сері көңіл сендей аға,
Қанатын тар дүние кең жая ма?!
Келесің бабалардың жолын қуып,
Қом салып уақыт деген желмаяға.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер