Өлең, жыр, ақындар

Түн. Шықтың келуі

  • 19.09.2021
  • 0
  • 0
  • 171
Шартарап теңіз шамалы,
Зер шашақ тегіс жан-жағы.
Қанаты түннің талады,
Басады шықтың салмағы.
Қисыны келген қиыннан,
Бір тәтті және бір ащы.
Қылығы көркем, қиылған,
Тұманға аппақ ұласты?!
Қайралып өткір ептілік,
Суырған қанжар қынынан.
Айналып жүрсе көп күдік...
Құрметі артық, сыйынан.
Шық тұнып жерге тамады,
Моншақтай мөлдір ірі боп.
Қол былғап кетіп барады,
Қарайтын түнге бірі жоқ.
Кеудесі бырт-бырт сөгіліп,
Сәулесі сылқым себіліп.
Көңіл ғой тұрған төгіліп,
Өмір ғой тұрған егіліп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шықтың тамуы

  • 0
  • 0

Қараша үй.
Жалған-дүр...
Ай - заманның өрнегі.
«Күн – көсемнің» ордені,

Толық

Өмір һәм жалған

  • 0
  • 0

Өмір жалғанмен,
Бөлінбейді.
Жоқ болғанмен,
Бар,

Толық

Мен емеспін

  • 0
  • 0

Өткен күнді қайткенде бөгемекпін!
Неге келдің балалық,
Неге кеттің?
Мына біреу ұқсайды көлеңкеме,

Толық

Қарап көріңіз