Өлең, жыр, ақындар

Түн қойнында түпсіз қиял шырағы

  • 13.09.2021
  • 0
  • 0
  • 268
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы,
Орманында адастырған ой мұнар.
Ессіз сәттің естелігі жылады,
Үскірігі үмітіңді тоңдырар.

Сіркірейді нөкей мезгіл нөсері,
Ешкімге де тиісті емес обалы.
Жиылмаған жардың салқын төсегі,
Шымырлаған мұңның қызыл шарабы.

Қайық малтыр қалшылында сезімнің,
Баяны жоқ бағзы соқпақ.
Меңіреу.
Табыт жүзер тамшысында көзіңнің,
Кімге керек еңіреу?!

Өкініштің өрті емес мына түн –
Қасіреттің қарапайым тұнбасы.
Өзін-өзі үгіп біткен бір ақын,
Ал, өмірді жырлашы!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Иек сүйеу

  • 0
  • 0

Үн-түнсіз. Жым-жылас.
Есік пен терезе –
Мәңгілік ашылмас кейіпте. Жабылған.
Әлдене аңсайсың. Кебедеі кенезең.

Толық

Иірім

  • 0
  • 0

Ақшамда
Өзен иіріміне ұзақ үңілсең,
Өзіңді сезінесің кісідей
Алыс ғасырларда өмір сүрген бізден.

Толық

Жылқы

  • 0
  • 0

...Шүу, жануар, шап кәні!
Алауласын алдыңнан түнгі дала оттары.
Кекіліңе шыт байлап кетейін бір зымырап,
Көкжиектің төсінде жатыр менің құбылам.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар