Өлең, жыр, ақындар

Үнсіз бағып

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1632
Ерте сүргін, Күн сүргін, кеші сүргін.
Басы жасыл болғанда , төсі күлгін.
Көрдім деп айта көрме, жалған, жалған.
Алдамшы ғұмырыңның несін сүрдім.
Сүйген жоқпын, өтірік күлтеленем.
Сүйейді, көзім жасын сүртеді емен.
Үнсіз бағып отырам жүрісіңді.
Үндесем ұшып кетеді үркек өлең.
Керегі не дедің бе гүлге тілдің?
Күлтілдеп несіне тіл күрметілдің?
Қайдан келдім, білместен қайда барам,
Сол сүргіннің ішінде сүйретілдім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық

  • 0
  • 0

Сол ауылда ұстаз еді ең ұлық,
Марапат пен күтпеді олар мақтауды.
Жаныменен тұратын-ды сені ұғып,
Үйретті олар ар-ұятты сақтауды.

Толық

Түннің көзі

  • 0
  • 0

Қала оттары әлдене деп жымыңдап,
Шегінеді терезеге үңілсем.
Жерге жұлдыз құлағандай -жыпырлап,
Түнді үнсіз бақылаймын -түңілсем.

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Сарғайып кешсем сан күйді -
Сағыныш өрті ол шарпыған.
Кездесу деген бақыт бар,
Сабылысы бар артынан.

Толық

Қарап көріңіз