Өлең, жыр, ақындар

Қайда тұрасыз дейсің

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 269
Көшесі алыппен аталатұғын,
Бақтары гүлмен жасанатұғын.
Қыраны көкке көтерілерде,
Алатау қарттан бата алатұғын.

Жүзімді желге сүйдірмейін деп,
Тәнімді күнге күйдірмейін деп.
Әйнектерімді жапырақ жапқан,
Қабаттап лыпа кидірмейін деп.

Қыздары сұлу көзі жайнаған,
Ғашық болмасқа тегі қоймаған.
Біреудің жанып бақыт жұлдызы,
Біреудің қаңғып соры қайнаған.

Қарбалас тірлік санада күмән,
Біресе жаңбыр, біресе тұман.
Жағасы-жайлау, етегі-шаһар,
Алматы дейтін қалада тұрам.

Жыр жазып тауысам сияның бәрін,
Қағазға ойдың жиямын нәрін.
Бір азаматтың алақанындамын,
Біраз кісінің қиялындамын…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезімнің сен бе тұрағы

  • 0
  • 0

Жайылған ойдың сенсің көлемі
Жинақталуға келмейтін.
Кешірмемнің де сенсің дерегі,
Мен өлсем дағы өлмейтің.

Толық

Сол күні

  • 0
  • 0

Туу, өлу десек дағы заңдылық,
Тағы да бір кілт үзіліп қалды үміт.
Аямайтын болып алды сұм ажал,
Қара өлеңді қариясыз қалдырып.

Толық

Қағынды келген

  • 0
  • 0

Төзімді тауысып,бұл індет сабырды жеңген,
Қаншама боздақ, жамылғы жамылды жерден....
Аспанның дағы көз жасы тиылмай қойды-ау,
Шілденің аты биылғы -"Қағынды келген".

Толық

Қарап көріңіз