Өлең, жыр, ақындар

Құба шың

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 259
Маңдайын мұзды қар басқан,
Қара-ала бұлтпен арбасқан,
Найзадай ұшы Көк асып,
Найзағай-отпен жалғасқан.

Қасқайып тұрған құба шың,
Жаңғырмай, іштей тынасың.
Жадырап жетсем, – жатсынып,
Құлазып келсем, ұғасың!

Қыран ұшырған құба құз,
Қойныңда алуан бар аңыз.
Алшаңдай басып мен кеттім...
Алшақтау қазір арамыз.

Өзіңнен туған бел бала
Мен едім.
Көңіл – кең дала!
Төбесін Күнге сүйгізген,
Тәңірге жақын сен ғана!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешіккен көктем

  • 0
  • 0

Қардың әлі сөгілген жоқ көбесі,
Көрінбейді жыл құстары о,несі?!
Көңілді де, көшені де кезіп жүр,
Көк көйлекті Көктем-Қыздың елесі!

Толық

Дала төлі

  • 0
  • 0

Қияққұлақ құлын-жондарға
бәйіт оқиды паң қарға.
Желіні жер сызған көп бұлттар
жата кетпекші жарларға…

Толық

Жанның түнгі тылсымы

  • 0
  • 0

Айға лақтырып шылбыр ұшын,
Айдалада түн қаттым.
... үкідауыс үңгір ішін
Үр қызына тыңдаттым!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер