Өлең, жыр, ақындар

Қызыл гүл

  • 11.09.2021
  • 0
  • 0
  • 272
Сені ойласам әуелейді ән-сезім,
Қиялымды құз басынан асырдым,
Қызыл тілдің ұшындағы жан-сөзін,
Қызыл гүлдің қауызына жасырдым.

Қызыл гүлдің күлтелері дірілдеп,
Жеткізіп тұр ішімдегі дауысты.
Ерініңмен тым еріне күбірлеп,
Саусағыңмен нұсқап қалдың алысты.

Мен де дереу қарай қалдым күнсалып,
Аққу екен, көз ұшынан ұзады.
Бір сәт лезде көңілімді мұң шалып,
Тәтті ойымды күдік-алаң бұзады.

Қызыл гүлді құшақтадың қымбаттым,
Саған ауған ақыл-есім ауаным.
Жүректегі жасырынған жұмбақтың,
Күллі әлемге жая салшы жауабын..!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Меланхолия

  • 0
  • 0

Жегідей жейді кей мұңым,
Ішімнен жүрмін кетіліп.
Келмеске кеткен күндерім—
секірген секек кекілік!..

Толық

Құмай

  • 0
  • 0

Шақшабас, шашаққұлақ, дөңес маңдай,
Қабысқы қарыны – жылқы таң асқандай.
Қыранкөз ұмтылғанда аңды көріп,
Алтынбас-адырнадан жебе ұшқандай!

Толық

Бұрмасай

  • 0
  • 0

Дәтіңді мойыл арбаса.
Өмір деп салдым өлеңді.
Өкінген сәтім – далбаса.
О, ғажапбері құлдилап,

Толық

Қарап көріңіз