Аңыз
- 0
- 0
Қуғын монах жүрген қаңғып сап, құмда
Кездесіпті ешкіаяқ бір маймылға.
Фавн-маймыл сонда одан сұрапты:
«Көрсем деймін мен де рақат жұмақты,
Құрыған діңке
(1775)Еңіреймін өксіп, егілем,
Көз жастан мауқым басылмай;
Ләззат-ау, қайтем сені мен —
Өтем бе көңіл ашылмай?
Қайғыдан қажып түңілдім,
Көз ілмей көп түн безердім.
Жүрек-ау, сен де тіліндің,
Ерін-ай, шөлдеп кезердің.
Жазғырдың неге, құдайым,
Жалына білмес мені көп?
Қасірет, қайғы, уайым —
Шегі жоқ, шегі, шегі жоқ.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Лили Шенеман қызға
- 0
- 0
Көлеңке –
Сағым дала арасынан,
Тау-тау ақшақарлар қаласынан
Сенің нұр жүзің көрініп маған,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
То
Күшті -
Үсен Сымбат
Өте керемет
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі