Өлең, жыр, ақындар

Таптым

  • 06.09.2021
  • 0
  • 0
  • 243
Орманды аралап кезіп келем...
Айналам қалың тоғай,
Еш нәрсемен де есім жоқ.
Байқап қарасам бірде,
Ағаш бұтағының көлеңкесінен,
Сұлулығы, әсемдігі,
Көздің нұрын алардай,
Жарықтығы бар жұлдыздардан да
Өте кетер жап-жарық,
Кішкене ғана гүлді көрдім.
Қолымды созған едім,
Маған жауап тіл қатты:
«Өлімге жазаланардай менің,
Күнәм бар еді қанша?»
Өскелең түлекті,
Түп-тамырымен қоса алдым да,
Ауладағы бау-бақшамнан,
Таза, тыныш оған арнап орын бөліп,
Түбімен бірге отырғыздым,
Жаңадан гүлім өніп өсіп,
Бұрыңғыша әдемі сәнге енді.

1813



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мықты алмасулар

  • 0
  • 0

Таң ата даламда алша ағаштың сылдыр үні,
Шіркін, тұрса екен сылдырлап бір сәт!
Керімсал самал есіп, ақ жаңбыр жылт-жылт тама бастады.
Көк майса қарағайлы орманның енді

Толық

Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!

  • 0
  • 0

«Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!..»
Сүйіктім! Орашы мені әсем шалмаңмен!
Өз қолыңмен сен оны беріп маған.
Аббас шах та, Иранды билеп төстеген,

Толық

Сағына сарғаю

  • 0
  • 0

Не болды маған,
Жүрегімде не сыр бар?
Үйімнің әрбір бұрышы, іші,
Қаншама толған, мұнша қапырық!

Толық

Қарап көріңіз