Өлең, жыр, ақындар

Күнмен бірге жасайды (екінші өлең)

  • 13.08.2021
  • 0
  • 0
  • 236
(Тайырдың азасына)

Мөлтілдеп қанды жасқа толғанда көз,
Тұрғанда жан жаншылып, болып ез-ез,
Мезгілсіз сөнген шақта жалынды ақын,
Не деуге түспей қалды аузыма сөз.
Түскені — «Тайыр!» деген ардақты ат.
Денеме сол сөз ғана берді қуат.
Қайғының қара бұлты басқан жанға,
Есімі күн боп шықты жәйма-шуақ.
Аздаған сөз оралды сонда тілге,
Жырымен соққан сарай, берік ірге,—
Жароков Тайыр ақын жасай бермек
«Тіл қатқан» мәңгі сөнбес күнмен бірге.

1965



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Эльбруске

  • 0
  • 0

Сен санасаң бір кезде бар шығысты
Қозғалмайтын алыпқа қалғып жатқан,
Міне, қазір көресін, қандай күшті,—
Оянды шығыс

Толық

Сұлушаш

  • 0
  • 0

Жалғанда табынатын тәңірім табым,
Табы жоқта «тәңірі» жоқ—күні жарым,
Табым десем бұлақтай таудан аққан
Өн бойымды шымырлап билейді ағын.

Толық

I — Магнит

  • 0
  • 0

Мұз теңізден күнгейге,
Созыла біткен Оралым,
Қанат жайған деңгейде,
Неткен көркем орамың!..

Толық

Қарап көріңіз