Күнмен бірге жасайды (екінші өлең)
(Тайырдың азасына)
Мөлтілдеп қанды жасқа толғанда көз,
Тұрғанда жан жаншылып, болып ез-ез,
Мезгілсіз сөнген шақта жалынды ақын,
Не деуге түспей қалды аузыма сөз.
Түскені — «Тайыр!» деген ардақты ат.
Денеме сол сөз ғана берді қуат.
Қайғының қара бұлты басқан жанға,
Есімі күн боп шықты жәйма-шуақ.
Аздаған сөз оралды сонда тілге,
Жырымен соққан сарай, берік ірге,—
Жароков Тайыр ақын жасай бермек
«Тіл қатқан» мәңгі сөнбес күнмен бірге.
1965
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі