Өлең, жыр, ақындар

Құбылу

  • 08.08.2021
  • 0
  • 0
  • 314
Сарыала күз, салқын леп таудан ескен,
Жоталардан боз тұман құлай көшкен
Бозғылт шілтер бүркенді үлбіретіп
Қалың жыныс өрмелей беткейде өскен.
Кеше сындар қарағай күнге ғашық,
Бүгін салқын ызғарға құшақ ашып.
Келін қайың тәрізді той қыл арман
Сары алтын теңгеден шашу шашып.
Көме түсіп құзар шың жақпар тасын,
Ол да өзгертіп байлапты ақ шалмасын.
Құбылуы заңды ғой табиғаттың
Жан сарайын уақыт ақтарғасын.
Ғалам өлі жалғыз сәт тынымдаса,
Дамығаны ілгері қыбырласа,
Тек адамдар қоян боп, қабақ бағып,
Жыл мезгілі тәрізді құбылмаса.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарсылық жоқ

  • 0
  • 0

Қарсылық жоқ,
Сен де ұсын ат сауырын...
Айналаңның асылын тап тәуірін.
Өнер бірақ без емес, бояп сатар,

Толық

Ұмытпан

  • 0
  • 0

Бауырына алып, құшқан мені аялап,
Толқынға орап, тербеткен мол саяға ап,
Ақ жүзімді күн нұрымен бояған,
Қара теңіз, сұлу өлке, бай алап!

Толық

Үміт

  • 0
  • 0

Жетеле мені, жақсы үміт,
Арманға алыс басташы.
Жанымды адал жақсы ұғып,
Күдікті кейін тасташы.

Толық

Қарап көріңіз