Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 257
Көкек – құс
тегі мақұлық.
Тынбай жырлап жүреді
Өз атын өзі шақырып.
Құс болып ұя салмайды,
Аңқау торғайларды алдайды.
Көкектер торғайлар бауырында өседі,
Тек торғай боп қалмайды.
Әлемді көкек боп шарлайды,
Олар да өз атын жарлайды.
О,адамдар
өмірде осындай нұсқалар бар
Жәбір-жапаға ұсталар бар.
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!
Із жасырып сайрап,
Іс тындырмай бойлап
Өсерлер бар.
Өз атын өзі шақырып,
Бөсерлер бар.
О, адамдар,
Үлгісін ұстамаңдар,
Соларға ұқсамаңдар,
ұқсамаңдар!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азамат қайда

  • 0
  • 0

Азамат қайда бір айтып, бір-ақ кесетін,
Сол айтқаны үшін етікпен суды кешетін,
Пайдаланбайтын қас жауының да қапысын,
Бел буса, бөкен бөктергеннен соң шешетін.

Толық

Семейге

  • 0
  • 0

Отанның қай бұрышы болсын өгей,
Аларсың қай асылды оған теңей!
Дегенмен арқам тұнғыш сызға тиген
Ыстықсың жасырмаймын туған, Семей!

Толық

Дүние кең, аяулым, бұлғақта да

  • 0
  • 0

Дүние кең, аяулым, бұлғақта да,
Жүр осылай өлеңмен сыр бапта да.
Ақынның тек спортшы емесін ұқ,
Кейін қарай өзгені шынтақтама.

Толық

Қарап көріңіз