Өлең, жыр, ақындар

Жалғыз қайың

  • 04.08.2021
  • 0
  • 0
  • 252
Қабақта,
өзен бойында
Өсті бір нәзік ақ, қайың.
Түсіріп еске
томсарған
Тағдырға көнбіс тақ жәйін.
Жел ұрып, дауыл жұлқыса,
Майысатұғын,
сынбайтын.
Темірдей қысса, сары аяз
Сазарып мойынсұнбайтын.
Жападан-жалғыз, жап-жалғыз,
Көрсең де қашан бір өзі,
Жүретін аян осынау
Қайыңға ұқсап мінезі.
Әділет жоқ, аяу жоқ,
Тағдырға іштей налушы ем.
Беріктік, сірә, бар болса,
Өзі ме деп қалушы ем...
Сынбасты ұста соқпайды,
Тозбастың барын білсін кім!
Дүние-ай мәңгі жоқ-ау деп
Өкініп іштей күрсіндім.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Самал

  • 0
  • 0

Самал, сенен нәзік не бар, жұмсақ не?
Айтсыншы әлем,
айтсыншы аспан аясы!
Үміт құсын ұшырар шартарапқа,

Толық

Сыр

  • 0
  • 0

Өлеңнен өзге досым жоқ,
Өзгеге айтар қошым жоқ.
Бәрінен осы қинайды,
Сыр ішіме сыймайды.

Толық

Мұрат

  • 0
  • 0

Халқымның мақтанышы едің, Мұрат,
Сүйікті ең өнеріңмен көпке ұнап.
Дегеннің он қолы өнер нағыз өзі,
Сен едің жапырақ жайған көкше құрақ.

Толық

Қарап көріңіз