Өлең, жыр, ақындар

Адамның кейбір сәттері

  • 28.07.2021
  • 0
  • 0
  • 385
Тұмадан ішкен тұнық су қандай,
Шөліркеп құрғап тұрғанда таңдай.
Салқындап бойың, сарайың кеңіп,
Ақ маржан тағып алғандай маңдай.
Қаймақтап күрең шәй ішкен қандай,
Құрысып денең жадырай алмай
Тұрғанда,
балқып, құр атқа мінген .
Тәрізді
бойға күш құйылғандай.
Сапырып ішкен сары қымыз қандай,
Самалдап бойың, қан қызынғандай.
Кірбіңсіз көңіл төгіліп-тасып,
Тіршілік қамын құзырға алмай...
О, пенде адам, ғажапсың қандай,
Қолың жеткенге, тағатың қалмай
Қуансаң,
сәлге өкпелей қалып,
Кейисің,
көңілін орныға алмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің мінім

  • 0
  • 0

Жететін құлағыңа күндік жерден,
Менсінбей ән төресін Алла берген.
Өнердің алды қызыл тіл деп ұғып,
Сыйқырлы сұлу сөздің соңына ергем.

Толық

Қайтып келіп

  • 0
  • 0

Қырық үй болып қызын тыйған,
Ең асылдан жасау жиған.
Барша ауыл ат салысып,
Отау берген тарту сыйдан.

Толық

Үрей деген япыр-ай, қандай өктем

  • 0
  • 0

Үрей деген япыр-ай, қандай өктем
Жарлығындай тәңірдің түскен көктен.
Ие болып бойындағы ерік-күшке
Қара есегі етеді-ау іске жеккен.

Толық

Қарап көріңіз