Өлең, жыр, ақындар

Күдік

  • 23.07.2021
  • 0
  • 0
  • 273
Қызығы бұл дүниенің қалмағандай,
Көңілді мұң қамайды əлдеқандай...
Атып сап ұясына қонған Күнді,
Əлдекім қанжығасын қандағандай.
Қара бұлт лездемде қанға айналып,
Көкжиек көзден ұшты шалғайланып.
Түн жайлап мынау дүйім дүниені,
Шынымен қалар ма екен жанбай жарық?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақ пен бап

  • 0
  • 0

Бақ шаппады,
Тұлпарым ақсап тағы.
Озан салып Ордаға кіретұғын
Қайран, шабыт, қайдасың жас шақтағы?

Толық

Сен – Бойжеткен, Мен – Жiгiт

  • 0
  • 0

Сен – Бойжеткен, Мен – Жiгiт,
Сен Ай болсаң, Мен бiр Күн.
Жақсыларша жөн бiлiп
Танысайық, кел, құрбым.

Толық

Тіршілік

  • 0
  • 0

Күнмен бірге көз ашады мың-сан гүл.
Мəңгіліктен,
Жаңғырықтан тымсал бұл!
Қаңсып қалған тамырыма қан жүріп,

Толық

Қарап көріңіз