Өлең, жыр, ақындар

Күрке

  • 22.07.2021
  • 0
  • 0
  • 434
Бұл қоғамның қорқағы мен үркегі
Жан сауғалап жайлап алған күркені.
Қатын болып қаралайды бір-бірін,
Батыр болып көрінгенмен сырт өңі.
Жырақ қонып...
Жұмақ көріп күрке ішін,
Жарық күннен жасырады түр-түсін.
Арыстан деп алқалайды Қоянын,
Данышпан деп дəріптейді Түлкісін.
Қайтсін енді арыстаны жоқ болса?
Қайтсін енді данышпаны жоқ болса?
Күрке ішінде күңкілдейді кілең қырт,
Аслан жақта күн күркіреп, от жанса!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөндiргенше өртiңдi

  • 0
  • 0

Сөндiргенше өртiңдi
Кiндiгiңе көл тұнды.
Кiрпiгiңнiң қылшығы
Қытығымды келтiрдi.

Толық

Қамажай

  • 0
  • 0

Жүйріктің мініп алып ұшқырына,
Елемей қытымырлау қысты мына,
Құтылып қу тірліктің құрсауынан
Тартып бір кетсем бе екен «Үшқырыма»?!

Толық

Қауышу

  • 0
  • 0

Мен саған өкінбеймін кеш келдің деп,
Онсыз да өмірімнен өшкен күн кеп.
Сен маған қарсы жүріп келетқанда
Жүрегім дүрс-дүрс соқты:

Толық

Қарап көріңіз