Өлең, жыр, ақындар

Әзіл-шыным

  • 12.04.2021
  • 0
  • 0
  • 369
Өн бойында жинағыңның
Жана береді екенсің,
Таңданып та, тамсанып та.
Тала береді екенсің.
Өзіңді өзің мысал етіп,
Ала береді екенсің
Бірақ та сол жанамынмен
Қала береді екенсің.
Тез тұтанған тез сөнеді,
Қалмауы да сүлдесі.
Абайлашы, ақын досым,
Сөніп қалып жүрмеші!..
* * *
Емеспін мен ешкімнен артық адам,
Емеспін құр көкірек жарты да адам.
Өмірге өтесем де, алсам да одан,
Ешкімнің несібесін қарпымағам.
Ерекше маңдайым жоқ жарқыраған,
Білемін пендешілік салтын адам...
Қынжылман аз бақытты қимағанға,
Мен көбін тағдырымнан тартып алам.
Еңбекпен таң атқызып, күн батқызам,
Сөзімді халқыма айтам, тыңдатқызам,
Қол соққызып қолпаштау тілемейтін
Жырымды болашаққа бұлдатқызам.
Қазақтың бір қызымын – Тұрсынханмын,
Бұлдымын ауылына жыр сұлтанның.
Жыр өлмесе, мен де өлмен, жыр үстінде
Шапағы алаулаған тұрсын таңның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Елігім

  • 0
  • 0

Ақшамда туған айдай ақ түсің,
Жаңа аяқтанған құлындай мүсін...
Әлде сен, қалқам, ару бейнеде
Аспаннан түскен періштемісің?

Толық

Бір толғамдар

  • 0
  • 0

Дәулетімен бола ма адам жақсы,
Көзге жиған тапқанын қолы тапшы. 
Парызынан адамдық артығырақ
Көрінетін «сырты түк» тоқты жақсы.

Толық

Ай тікті отауын

  • 0
  • 0

Іңірде шықса егер далаға,
Аспаннан не қызық балаға!
Жалтырап ұқсаған танаға
Жұлдыздан көздерін ала ма!

Толық

Қарап көріңіз