Өлең, жыр, ақындар

Жол неткен бұралаң

  • 02.03.2021
  • 0
  • 0
  • 417
Жол неткен бұралаң,
Жолыға алмадым.
Өзімді күн сайын алдадым
Келер деп,
Жанымды бақытқа бөлер деп.
Содан соң... тістелді бармағым.
Көтере алам ба салмағын?
Мың батпан сағыныш, күдік пен үмітті...
Түсімде жолығып, өңімде жете алмай
Жүргенім жігерді үгітті.
Іздедім...
Көшелер... халді ұқпас біздегі
«Күдерді үз» деді.
Тек жаңбыр аймалап жүзімді
Мен болсам, өзіңді өлгенше күтетін
Жапырақ боп кеттім күздегі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы да мұңымды төгемін

  • 0
  • 0

Тағы да мұңымды төгемін.
Не үшін жылаймын?
Білмеймін себебін.
Еңсемді езгенде өксіктің салмағы

Толық

Мазалайсыз түске кеп

  • 0
  • 0

Мазалайсыз түске кеп!
Ұмытар ем. Ұмытуға күш керек!
Сағыныштан өксігіме тұншығып,
Енді өзіңіз сүймейтін ерінімді тістелеп,

Толық

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi

  • 0
  • 0

Өкiнiштiң оты өртедi өңештi,
Үңiлгенде дәптерiме өңi ескi.
Ақ қағазда есiмiң – мәңгi өшпес,
Жадымдағы бейнең бiрақ көмескi.

Толық

Қарап көріңіз