Өлең, жыр, ақындар

Күн ызғарлы суық тым

  • 13.02.2021
  • 0
  • 1
  • 584
«Күн ызғарлы суық тым,
Майы қашқан қуықтың.
Қыз-қыз қайнар кезімді,
Әлдеқашан ұмыттым».
Деген еді
Оралхан,
Жеңіл ғана күрсініп.
Жақындапты
Ор әр таң,
Түгесіліп тіршілік.
Кім аңғарған жайтты анық?
Өте шықты жарық күн.
Тым ертерек қайтты алып,
Сүйіктісін халықтың.
Бурасына мінді ме?
Жаныңда ма кер бұғың?
Марқұм сол сәт білді ме,
Алтайындай өрлігін?
«Атау кере» – парық, құт,
Күллі «Қотан ...» отауың.
Үзілерде жарықтық,
Іше алды ма атауын?



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Мәңгіліктің аясы да тар маған

  • 0
  • 0

Мәңгіліктің аясы да тар маған,
Билік құрсам: аздық етер, бар ғалам.
Сонау, сонау ғарыштардың қойнауы –
Жайлау шіркін, қона жатып, шарлағам.

Толық

Жүреді ғой кездейсоқтау шақ қабат

  • 0
  • 0

Жүреді ғой кездейсоқтау шақ қабат,
Қолдан келсе, білеуіттер таптамақ.
«Сицилия» кафесінде сорпа ішсе,
«Мерсінде» жатқаны анық, автомат.

Толық

Жатырсың ба дамыл таппай

  • 0
  • 1

Жатырсың ба дамыл таппай
Бал күнім?
Өзгертеді тірліктегі заңды кім?
Болса көрім тілегендей жан әкең,

Толық

Қарап көріңіз