Өлең, жыр, ақындар

Терезе алдындағы раушан гүлі

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 366
Терезе алдында тұрды гүл,
Сарғайып еріні кезерген.
Жүректен төгілер мұңлы жыр,
Менімен жаның бір сезем мен.

Көзімде көктемнің елесі,
Жанымды неліктен өртедің.
Жылжиды өмірдің кемесі,
Батқанда келте күн.

Раушан гүлі еді тым сұлу,
Інкәрлік бойына сіңірген.
Жүректен жойылған құлшыну,
Бір хабар күтетін іңірден.

Раушан қиялым елтеді,
Бір сезім сыбырлап шақырып.
Көңілдің мұң күйін шертеді.
Жүрегім аһ ұрып.

Ығыр боп тірліктен мазасыз,
Жек көргем бір кезде қаланы.
Кім қалар тәңірден жазамыз.
Ғасырда ...налалы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мына өмір

  • 0
  • 0

Тегештегі отырғызған гүл сынды,
Аспан жақтан құйылатын нұр сынды.
Тым тұңғиық тұнып жатқан мұң сынды,
Мың қиялға бойлай берем бір сырлы.

Толық

Шексіз сезім құшағында тербелдім

  • 0
  • 0

Шексіз сезім құшағында тербелдім,
Қиялымның әлеміне сен келдің.
Бозғылт тұман арасынан қол бұлғап,
Боз үміттің соңына еріп сенделдім.

Толық

Ғаппардың соңғы монологі

  • 0
  • 0

Кеудемнің қобыз мұңын тыңдап ғалам,
Мелшиіп қара тау тұр тіл қатпаған.
Кеудемде сағыныштың сазы еседі,
Жанымның терезесін мұң қаптаған.

Толық

Қарап көріңіз