Өлең, жыр, ақындар

Жеңеше

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 642
Қара қасың қиылған қалам дерсің
Таудан ескен таңертең самал желсің.
Қарағанның ұялтқан қара көзін
Мөлдіреген ақ жүзде қара меңсің.
Жанға ашпас жүректің сырындайсың,
Сусап өбкен бал тілден шырындайсың.
Армандағы аяулы ақ арудың
Арқасынан құлаған бұрымдайсың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Оу, қызым-ау, бұл ісің не көріне...

  • 0
  • 0

Оу, қызым-ау, бұл ісің не көріне...
Бөлтірігін тастамайды бөрі де.
Мал екеш мал еміреніп бауырына
Басқа төлді алып жатады төліге.

Толық

Гүл

  • 0
  • 0

Махаббат – гүл,
адам – оның
Өсер топырағы ғой.
Өсіп, еніп ғұмыр кешер

Толық

Ғашық тал

  • 0
  • 0

Баба қазақ малға қоса ән жиған,
Әні аспанда, аясында Андижан.
Зүлфия бар келе жаттық аралап,
Жасыл қала жанына жыр, ән құйған.

Толық

Қарап көріңіз