Өлең, жыр, ақындар

Шақпақ

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 428
Ақ тасты соқтым мен ақ тасқа,
Шашырады ұшқыннан жұлдыздар.
Иреңдеді ширатылған мақта,
Қашты құйттай құндыздар.
Бұтаға кәрі қоңсы қондым,
Шәлісін шайқап, жалын лаулады.
Мен адамзат тарихына шомдым,
Шырқ айналды әлемнің аумағы.
Ей, адамзат, өзіңнен енші алдым,
Мен – сенің тіршіліктегі белгің.
Мен де шақпақша талай жандым,
Келмейді, бірақ, шақпақша сөнгім!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

„Қайным-ау!” деді

  • 0
  • 0

– Жеңеше-ау!—дедім,
– Қайным-ау! — деді.
– Жеңеше жан! — дедім,
– Айнам-ау! — деді.

Толық

Ақан сері

  • 0
  • 0

Беу, аңыз! Ертегіден негізің бар,
Бертінде қосқан оған егізің бар.
Көргеннен, естігеннен жазайын жыр,
Әрине, біреу ұқпас, біреу ұғар.

Толық

Бесіктегі бөбек

  • 0
  • 0

Құндақта құйттай өседі еркін,
Бақытты – бөбек іңгәлаған.
Есейіп өсе келгенде бертін,
Етеді тарлық қиырсыз жаһан.

Толық

Қарап көріңіз