Өлең, жыр, ақындар

Талшыбық

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 556
Жапырағынан жас емес-ау, зар шығып,
Қара күздің жаңбырына малшынып.
Қалтырайды суық желдің өтінде,
Сен екеуміз отырғызған талшыбық.
Өктемдіктен өне бойы майысып,
Қаталдықтан кеткен екен қайысып.
Қара нөсер жапырағын жұлқылап,
Қояр емес сайысып.
Соққы болған жаз көңілге гүл шырын,
Басып озған қара нөсер тырсылын.
О, құдайым!
Айқын естіп тұрдым мен,
Талшыбықтың тамырының дүрсілін!..
Талшыбықтың, шайған жанның айнасын,
Көктен келіп сүртпесі анық ай жасын.
Қорған болшы, қаталдықтан қорғашы,
Қайдасың сен?
Қайдасың?!
...Мөлдір мұң кеп жапса-дағы көзімді,
Талғажау ғып жүрмін әлі төзімді.
Қарап тұрмын біздер еккен шыбыққа,
Аяп тұрмын оны.
Сосын өзімді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кірпі

  • 0
  • 0

Жортса – дала, орман кең,
Көп жәндіктің бірі еді.
Сырты түрпі болғанмен,
Жұмсақ еді жүрегі.

Толық

Елесіңді іздедім

  • 0
  • 0

Сездіргенмен сыз-демін,
Ойымды ұғар күз менің.
...Нөпір елдің ішінен,
Елесіңді іздедім.

Толық

Жылғалар...

  • 0
  • 0

Үмітке толған әр күнім,
Ескексіз қайық секілді.
Кешкенім – күні жартының,
Бақытым мұңға бекінді.

Толық

Қарап көріңіз