Өлең, жыр, ақындар

Әке

  • 17.11.2020
  • 0
  • 0
  • 483
Ұлылық қой – ұраны,
Қасиетін айт, ерек.
Жел өтінде тұрады,
Биік өскен бәйтерек.

Текті әніне салады,
Ісін істеп арлының.
Құшағына алады,
Тал-дарақтың барлығын.

Тұңғиық сыр – мінезі,
Биік өскен қорғанның.
Қасқаяды бір өзі,
Айбары боп орманның.

Асқақтыққа ол тең еді,
Майдалығың жарамас.
Қорғанына сенеді,
Айналада бар ағаш.

Төзді тағдыр кәріне,
(Ұмытар ма, мұны есті?)
Қорған болып бәріне,
Бар ғұмырын түгесті.

Шыбық үшін
шерменде
Күй кешеді ол несіне?
... Бәйтеректі көргенде,
Әкем түсті есіме...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйемін сені

  • 0
  • 0

Сүйемін гүлді,
Бөліскен менімен сырды,
Аялап тұратын жырды.
Сүйемін көкті,

Толық

Мендік шыдам үзіп кетер шылбырын...

  • 0
  • 0

Қатыгездің қанған кезде құмары,
Жүрегіме бар әлем кеп тұнады.
Ар мен дардың алаңына айналған,
Менің жаным – шыдамдылық сынағы.

Толық

Қош бол...

  • 0
  • 0

Қош бол, қыр, бетегелі,
Мені өлең тым алысқа жетеледі.
Ұлытау!
Бағым ерен,

Толық

Қарап көріңіз