Өлең, жыр, ақындар

Қиын екен...

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 511
Көңілім-ау, қайтесің күдік теріп,
Қуаныш та жоғалды күліп келіп.
Аппақ әлем алдымнан қарсы алғанда,
Жақсылықтан, шіркін-ай, үмітті едік.

Жоғалды ма тазалық қайда кеткен,
Сезім қайда шынайы жайдары еткен?
Самал да жоқ сол күнгі еркелеп кеп,
Сүйетұғын жүзімнен майда леппен.

Арман қолын бұлғайтын биік шыңнан,
Гүлім қайда әкелген жиып қырдан?
Ғашық жардың еліткен сезіміне,
Махаббатым бар еді тұнып тұрған.

Жалғандық-ай өмірдің сыйы ма екен,
Жүректен мұң кетпейді күйі бөтен.
Таба алдым ба білмеймін, о, дүние,
Бар нәрсені іздеген қиын екен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аялап едім...

  • 0
  • 0

Жұбатшы гүлді сүйгені үшін кешіріп,
Қателесіпті, отыр ғой енді кеш ұғып.
Қиылған гүлдің сабағы қалды өзі жоқ,
Аялап едім өсіріп.

Толық

Жапырақпен қоса жылап...

  • 0
  • 0

Жапырақтың жанарынан жас тамды,
Нені сезді, неге жаны жасқанды?
Жарқыраған күн сәулесін сағынды-ау,
Пана тұтып келіп еді аспанды!..

Толық

БАР мен ЖОҚ

  • 0
  • 0

Тәкаппарсыған кеуденің іші-ай жылу жоқ,
Сезімге серттей тұрақты көңіл тұру жоқ.
Өшпестей болып көрінген сонау күндерде,
Ажырамастай сенісіп алып жүру жоқ.

Толық

Қарап көріңіз