Өлең, жыр, ақындар

Cенің көзің

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 819
Cенің мөлдір көзің қара нұр толы.
Баспасыншы торлап мұңлы бұлт оны.
Сұлулықты жазсам егер том-том қып,
Көздеріңе арналар-ед бір томы.

Сенің көзің, сенің көзің - ең мөлдір,
Қара көздер, өмірімде көрген бір.
Көздеріңе арнар едім том неше,
Қалай саған кеш үңілгем мен көргір.

Сенің айна мөлт-мөлт еткен көзің шын,
Ең, ең таза жандікі екен сезімшіл.
Сұлуларын тізсем былай, қазақтың:
Баян, Жібек, Еңлік, тағы - Өзіңсің!

Сені көрсем жайнар көңіл ақ гүлі,
Сенің көзің көздердің ең саф түрі,
Көз алдымда жүрсең екен күлімдеп,
Қаракөзім, жырларымның авторы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Шыдатпастай құба қайғым

  • 0
  • 0

Шыдатпастай құба қайғым,
Жалғыз келдiм, жұбат, айдын.
Оралмады аққуым сол,
Ләйлiсiндей Жұматайдың.

Толық

Алло

  • 0
  • 0

Жаным-ау, жаны нұрдан, тәні гүлден,
Өзіңсіз қалмады өмір мәні мүлдем.
Сағынып, арпалысып сары мұңмен,
Қоңырау соғып тұрған тағы бұл мен!

Толық

Қарап көріңіз