Өлең, жыр, ақындар

Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 637
Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен,
Жандардың жайын,
Пейілін оның түсінем.
Ағаның айтқан ақ жолын ұқпас жандарды,
Қар ұрған шөпке теңеймін оны, үсіген.
Қолдарың тимей,
Қан ақса көзден түсінем.
Әрқайсың жүрсің,
Шәуілдеп жүрген күшік ең,
Бір ауыз жылы сөз айта алмасаң, ағайын,
«Шаруаң бір түссе, недеген, неткен пысық ең».
Барына қуан,
Бағала бала жұртыңды.
Сығалап қойып, ақ тілек айтпау біртүрлі.
Ағаны іздеу сендерге қалып боп кеткен,
Қаны мен жының толғанда ғана ұртыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нәзік жанға әр күні гүл сыйлайық

  • 0
  • 0

Қар жауса да көрсетіп өктемдігін,
Келгендей ма, жаз емес, көктем бүгін?!
Сағыныппын, балдәурен бал күнімді,
Жотада теріп өскен көктем гүлін.

Толық

Алтын ұя мектебім!

  • 0
  • 0

Кеше ғана толып едік қырыққа,
Бір жыл өтті қас-қағымда қарашы.
Мына тағдыр дес бермейді ырыққа,
Сырғып өтіп, жылжып өтіп барады.

Толық

Жаңбырлы түн!

  • 0
  • 0

Қала мұңды,
Түнеріп тұр, жаңбырлы.
Таң да атпады жылап, сықтап таң құрлы.
Мұңлық-Зарлық ертегісі секілді,

Толық

Қарап көріңіз