Өлең, жыр, ақындар

Өзін-өзі өртеген бауырға

  • 11.10.2020
  • 0
  • 0
  • 582
Білгің келсе менен де сұра жайды,
Құдайым сені мұнша сынамайды.
Қарапайым,
Алладан үмітті жан,
Бір басына мол мансап сұрамайды.
Кімдер ол,
Өртке оранып жайды ұқ деген?
Ол әңгүдік,
Уақытша, байлық деген.
Қара нанмен қара су ішсең дағы,
Өмір сүрген жақсы ғой айлықпенен.
Өзіңді өртеп,
Өзіңдіңді өртке орадың,
Сынып қалдың,
Әлсізсің, тоқтамадың.
Әділдікті іздесең мені тыңда,
Тағы өзіңді өртеме, тоқта жаным.
Қарасам, білігің көп, білерің де,
Күшің болса айқасқын білегіңде,
Өз-өзіңді өртемей алыса бер,
Құдайың болса егер, жүрегіңде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз

  • 0
  • 0

Көктем кетті,
Жаз да өтті, тағы күз.
Оған неге таң қаламыз тағы біз?!
Сол жүректің түкпіріне тығылып,

Толық

Асыл жарыма

  • 0
  • 0

Асыл жарым көбейткен ұрпағымды.
Бәйгеге баптаған жан тұлпарымды.
Арманымның көгіне қанат қаққан,
Аялайын мен бүгін сұңқарымды.

Толық

Бауырға сыр

  • 0
  • 0

Кеше маған ағам кеште жолықты.
Қан жылаған жүрегімді сол ұқты.
Анамды ойлап, жылап алды еңіреп,
Жүрегі де қайғы мұңға толыпты.

Толық

Қарап көріңіз